و من هر روز با تمام خاطرات راه به تو می رسم !

صبح ساعت شش باصدای بابا که به محمدمیگفت زود باش بابایی بیدار شدم.

+بابا منم بیام؟

-نه بابا کجا میخوای بیای؟

+تنهایی بری خب؟

-نه بابا داییت هم میگم بیاد پیشم.قیافتو نگاه کن،بروبخواب

یه نگاه به آینه انداختم بادیدن قیافه خودم،سکته روزدم.موهام فرفری ریخته شده بود بالای سرم میخواستم همراه بابا برم بیمارستان برای دست محمد و ازاون طرفم بریم کتابفروشی که خب،منو نبرد.دوروز دیگه تولد رفیق جانمان هست و هنوز هیچی نخریدم واسش

مورچه سیاه...