آدمک های نشناس...

چقدر خوش گذشت

دلم برای این جمع های خودمونی دورهمی تنگ شده بود

ولی جای بعضیا خالیِ خالی بود

چند نفری اونجا منو گذاشتن وسط و باحرفاشون تیربارونم کردن

ناراحت شدم خیلی! ولی فقط خندیدم  :)

و اونا باز نقد و قضاوت بیجا از من

تو که نمیدانی از دل بیچاره ی من
هیچ مگو از بهر خودت سخن :)

اصن چه سرودم

شاید ناراحت شدم ولی خندیدم و با چندجمله ی الکی از خودم دفاع کردم. نمیخوام کسی چیزی بفهمه و مهم نیست قضاوت ها ولی لطفا یاد بگیریم وقتی جای طرف نیستیم،قضاوتش نکنیم!